Reviews en recensies boek

www.patientervaringsverhalen.nlErvaringsverhaal van Dominique Peeters, die als een soort buddy Levi Goudsblom begeleidde met psychische en lichamelijk klachten.
Dominique Peeters beschrijft 9 maanden waarin hij veel met Levi optrok en waarin Levi zelfmoord pleegt. Hij, zijn familie en zijn omgeving blijven verslagen achter. Het boek is geschreven om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van suïcidepreventie.
Wat opvalt is dat hier iemand met een Post Traumatische Stressyndroom spreekt die hij heeft ontwikkeld als kind van een man die de verschrikkingen van de concentratiekampen heeft meegemaakt. De titel verwijst naar het feit dat er meer mensen last hebben van vergelijkbare psychische klachten en dat zeer mogen zijn zoals ze zijn. (pag.24)
Wat daarnaast opvalt is hoezeer Dominique en Levi hechtten aan hun spirituele broederschap en hoe moeilijk het is om een zelfdoding een plek te geven omdat er zoveel onbeantwoorde vragen blijven en schuldgevoelens over al dan niet gedane acties.

Review van een lezer op www.bol.com, 9 juli 2011
Door het lezen van dit boek heb ik een beeld gekregen hoe hard onze maatschappij kan zijn, dat goede hulp bij de bekende zorginstanties niet vanzelfsprekend is en dat liefde en begrip voor elkaar het belangrijkste op aarde is.
Ik vind dit boek echt een aanrader voor eigenlijk iedereen. Ik heb het in één stuk uitgelezen, door het heldere taalgebruik, korte zinnen en hoofdstukken, bleef ik geboeid vanaf het begin tot het einde.
Pluspunten: Goede verhaallijn, meeslepend verhaal, spannend.

Diana van der Kraats
Het boek, 'Er zijn er velen zoals ik' van Dominique Peeters is een heel bijzonder boek. De rode draad door het boek is de zelfdoding van een dierbare vriend waarmee een sterke band, bijna een familieband te noemen, was opgebouwd. Echter, ondanks dit dramatische gegeven is het een onvoorstelbaar mooi maar soms ook zelfs humoristisch boek. De schrijver heeft met ziel en zaligheid verwoord hoe de periode voor de zelfdoding is verlopen maar ook hoe de periode daarna is verlopen. Met alles wat daarbij in een normaal gezin, op een klein dorp, aan de orde komt. Soms zit je tijdens het lezen van het boek in een verhaal met veel humor, anekdotes en mooie levensverhalen, in een ander fragment biggelen de tranen over je wangen want dan heeft de hoofdrolspeler het over alles wat hem op dat moment heeft beroerd. Zijn gezin, zijn kinderen, een vrouw die niets meer met hem te maken wil hebben, ondanks het feit dat hij ziek is maar heel veel om zijn gezin geeft. Heel ontroerend, maar omdat het boek zoveel uiterste in zich heeft, blijft het boek boeien. Je gaat zitten en wil doorlezen.. weten hoe het verhaal verloopt. Ik heb het boek in beginsel in delen gelezen, omdat het mij een zwaar boek leek om te lezen. Echter, dit bleek mee te vallen omdat er dus ook veel humor en normale dagelijkse, voor iedereen zo herkenbare beslommeringen, worden beschreven. Juist die afwisseling in het boek maakt dat het gewoon een erg mooi en soms zelfs een "leuk" boek is om te lezen. Ik vind het een compliment waard voor de schrijver dat hij bij machte is geweest om een dergelijk zwaar onderwerp toch op een mooie en soms humoristische manier te verwoorden. Dit maakt dat het boek voor iedereen toegankelijk en leesbaar is. Het is een aanrader voor mensen die met zelfdoding te maken hebben gehad. Het maakt vragen van nabestaanden soms zo herkenbaar, op de waarom vraag zullen sommige van u, door het lezen van dit boek, echt een antwoord krijgen.

Hoe zelfdoding voorkomen? Jo Vandeurzen zoekt tips!

Minister Jo Vandeurzen heeft een nieuw forum gelanceerd: www.gespforum.be Mensen kunnen er hun tips kwijt om het hoge aantal zelfdodingen in ons land te verminderen.

Het forum staat open voor elke suggestie, elk idee, elk project.  Het voorkomen van zelfdodingen is immers een taak van iedereen, vindt Vandeurzen.

Heb jij tips? Al dan niet uit eigen ervaring? Laat het ons weten!

Reageer je liever anoniem? Mail dan naar mailto:mpeetersenpichal@radio1.beailto

Het forum is afgesloten. Wie nog verder wil reageren, kan dit op volgend e-mail adres: mailto:mpeetersenpichal@radio1.be

Bron: www.radio1.be

Prosit Prozac ? (open brief aan ons parlement!)

Gaan zich in Nederland en België toestanden afspelen, zoals in de VS de afgelopen decennia? Mensonterende taferelen, als resultaat van het -bijna ongelimiteerd- voorschrijven van Prozac. Het 'wondermiddel' tegen allerlei vermeende psychische stoornissen.

En nu zijn het onze kinderen die Prozac dienen te nemen. Zij zijn regelmatig erg druk en dat hoort kennelijk niet bij kinderen.. Tijd voor een open brief aan de Volksvertegenwoordigingen van Nederland en België. Maar ook antwoord op de vraag, wat de familie Bush nu met Prozac te maken heeft..?

Lees verder………

Bron:  wanttoknow.nl

Schager Courant over het boek "Er Zijn Er Velen Zoals Ik" van auteur Jan van Dijk

Onderstaand het artikel uit de Schager Courant over het boek "Er zijn er velen zoals ik" van auteur Jan van Dijk.

Publicatie Suicide Peventie Schager Courant

Op 15 augustus 2009 publiceerde de Schager Courant mijn reactie op een eerder verschenen artikel met de titel: "Woede over reacties bij zelfmoordpoging". Zie onderstaande afbeelding.

Foto's boekpresentatie Er Zijn Er Velen Zoals Ik.

Ieder leven is het waard om geleefd te mogen worden.

Onderstaand mijn uitnodiging aan familie, vrienden voor de boekpresentatie.

Ieder leven is het waard om geleefd te 

   mogen worden

Beste familie en vrienden,

Eindelijk is het dan zo ver. Na bijna vijf jaar vastzittende rouw na de zelfdoding van Levi en na het wegschrijven van mijn schuldgevoelens, ben ik weer met beide benen op de aarde beland.

Verbaasd kijk ik naar een vernieuwde wereld, met een mooi ‘zielskindje’ in mijn armen.

De bevalling was zwaar en heeft lang op zich laten wachten. Het is een mooi kind geworden.

De baker Lilian Verheijen hield  de ontwikkeling van het kind vanaf het begin in de gaten.

Ik heb hem de naam, ‘Er zijn er velen zoals ik’ gegeven en vernoemd  naar Levi Goudsblom,  mijn ‘eikel’ in het hiernamaals.

Uitgeverij Gopher heeft de publicatie op zich genomen en het boek is tot stand gekomen.

Ik nodig jullie uit om op zaterdag 22 januari 2011, om 14.00 uur, samen met ons dit heugelijke feit te vieren en te proosten, op het leven dat geleefd  mag worden’.

Wij zullen dat doen in het monumentale Nicolaaskerkje in Westerland.

Als u verhinderd bent, vraag ik u vriendelijk om mij dit te laten weten via e mail h.van.dijk@quicknet.nl

Bellen kan natuurlijk ook. Mijn telefoonnummer is: 0227 593481

Een vriendelijke groet en hopelijk tot ziens,

Een zeer geslaagde boekpresentatie van de auteur Jan van Dijk.

Een zeer geslaagde boekpresentatie van de auteur Jan van Dijk, onder het pseudoniem Dominique Peeters, in het Westerlander kerkje.

Geen  erepenning uitgereikt door Marjan van Kampen, maar wel een prachtige bos met zestig witte rozen van, mevrouw Titia Lont. Daarnaast bespeur ik afgevaardigden van de VVD fractie van Wieringen. Is dat niet geweldig. Dan kan je dag toch niet meer stuk, grapt Jan van Dijk. Ik had feitelijk graag het hele gemeentebestuur  op deze middag gehad, dan hadden ze ook eens een andere kant van mij kunnen zien. Maar helaas een ‘politiek betrokken zwerver’ word in zijn eigen dorp niet geëerd. Er valt met mijn aanwezigheid geen politieke nonsens dan wel gewin te halen’ grapt Jan cynisch lachend.

Over belangstelling voor de presentatie van zijn boek: ‘Er zijn er velen zoals ik had hij echter niets te klagen. Het sfeervolle eeuwenoude Westerlander kerkje was tot in de zijbeuken gevuld met belangstellenden van heinde en verre. 

Marieke van Dijk opende de presentatie. Ze verraste en ontroerde alle aanwezigen met het gevoelige lied The rose. Waardig en respectvol schreed ze vanachter uit de kerk  naar voren en zong zeer gepassioneerd en met een prachtig vocaal stemgeluid. Eenmaal voorin vielen de dames Elly van Dijk, Lilian Verheijen en Petra Rotgans haar onverwachts vanuit het publiek bij met tweede en derde zangstemmen.

Na afloop plaatste Elly een grote witte roos, dat symbool stond voor de onbaatzuchtige liefde,  in een vaas en in het zichtveld van Jan. Net als alle aanwezigen slikte Jan een brok uit de keel en bedankte de dames voor het verassende optreden. Daarna richtte hij zijn toespraak op de witte roos, Levi Goudsblom, ofwel de hoofdrolspeler in zijn boek die zich in 2007 van het leven beroofde vanuit het gezin Van Dijk.

Na afloop van de ontroerende maar ook komische toespraak tot zijn vriend, bedankte hij mevrouw Lilian Verheijen voor haar tomeloze inzet en drie jaar trouwe hulp voor de totstandkoming van het boek en overhandigde haar het eerste exemplaar. Lilian nam daarna het woord over en vertelde gekunsteld en humoristisch hoe zij het hele bewaking rond Jan zijn schrijfproces had beleefd en overleefd.

‘Wie Jan een beetje kent weet dat hij zich niet alles laat welgevallen. Wat ik overdag met mijn rode pen uit het zeer uitgebreide script liet halen, plaatste hij er ’s avonds weer in en schreef in de zeer vroege ochtenden er minstens weer 1000 nieuwe woorden bij. Als hij ’s ochtends het computerscherm voor me opende keek hij altijd de andere kant op, in de hoop dat ik dit dan niet zag. De stoom vloog me wel eens uit de oren. Ook voor mij was het een leerproces en het boek is er gekomen. Jan, het is een mooi boek geworden. We kunnen er trots op zijn.’ Lilian las daarna vanuit het boek een aan Dominique Peeters doorgegeven liefdesode van de ‘witte roos’ vanuit het hiernamaals op.

‘Wijze mensen zeggen, alleen gekken vallen in de valkuil.

Ik was er één van zo velen, maar kan ik het helpen dat ik verliefd ben op jou.

Zal ik blijven, of zal ik gaan?Of is dit een zonde?

Ik kan er niets aan veranderen, dat ik verliefd geworden op jou.

Zoals een rivier uitmondt in de stormachtige zee.

Lieveling zo gaat het ook bij ons, want sommige dingen moeten zo zijn zoals het is.

Pak alsjeblieft mijn had weer vast, maar neem dan ook mijn hele hart, want ik kan het niet helpen dat ik verliefd geworden op jou.

Ik kan het niet helpen dat ik nog steeds van je houd.

Dominique, luister naar wat ik mijn vrouw alle dagen toezing en houd deze tekst in je gedachten. Het is niet anders dan het is.

Mijn stamboom zit vol eikels. Het is volbracht.’

Marieke en Elly van Dijk sloten daarna de toespraken af met het lied van Elvis Presley: Can't help falling in love whit you. Vele aanwezigen zongen het lied geëmotioneerd en ingetogen mee, met Jan, zijn dochter en vrouw.

Het was een gevoelige en bijzondere presentatie waar bewustwording, vergeving en verhoging van de suïcidepreventie in het teken van het licht stonden. De belangstelling voor het boek was groot en Jan probeerde voor een ieder een persoonlijke boodschap in het boek te schrijven en signeerde de verkochte exemplaren.

Schrijversdebuut westerlander Jan van Dijk met 'Er zijn er velen zoals ik'

WESTERLAND - De nieuwe Wieringer auteur Jan van Dijk uit Westerland, doorbreekt zijn kwetsbaarheid en taboe rond een zelfdoding vanuit zijn gezin door zijn ervaringen weg te schrijven en te openbaren. Het boek met de titel: ‘Er zijn er velen zoals ik’, is uitgegeven door Uitgeverij Gopher.nl onder het pseudoniem: Dominique Peeters.

Lees verder...

Bron: wieringernieuws.nl

Zes taarten uitgereikt tijdens VVD taartenactie op Wieringen

HIPPOLYTUSHOEF - Jaarlijks zet de VVD vrijwilligers in het zonnetje en beloont er een aantal met een lekkere taart. De lokale afdeling VVD-Hollands Kroon koos ervoor om de taarten uit te reiken op Wieringen. Burgemeester Marjan van Kampen ontving de gasten namens de gemeente Wieringen. Gedeputeerde Laila Driessen reikte de taarten vervolgens uit.

Jan van Dijk was de tweede Wieringer die een taart kreeg uitgereikt uit handen van Laila Driessen. Jan heeft met zijn boek "Er zijn er velen zoals ik" een bijdrage geleverd aan de suïcidepreventie in Noord Holland Noord en West Friesland.
Lees verder...

Bron: Wieringernieuws.nl