Er zijn er velen zoals ik is een brief van Dominique Peeters aan Levi Goudsblom die kiest voor zelfdoding. Dit lijkt daardoor een zwaarmoedig boek, het tegengestelde is waar. Het is een verhaal met dagelijkse zaken die voor iedereen herkenbaar zijn. Samen met Dominique ontmoet je Levi en leer je hem steeds beter kennen. Je krijgt een band met hem. Ze delen samen lief en leed en hebben elk hun eigen manier om met de reactie van de omgeving om te gaan. Het oordeel van de sociale omgeving, het onbekende, het onbegrip van een depressie en de veroordeling die daarbij een rol speelt, deel je met de hoofdpersonen. De machteloosheid die Dominique voelt in de hulp die hij Levi kan bieden en daarbij het bewaken van je eigen grenzen komt hierin prachtig naar voren. Ondanks dat je weet dat Levi voor zelfdoding zal kiezen blijft het verhaal je aandacht houden. Je voelt de spanning en het is prettig om de gesprekken die Dominique en Levi met elkaar voeren mee te beleven. Er wordt veel gelachen en de vriendschap tussen deze twee mannen is bijzonder. Als lezer wordt je de onzichtbare derde vriend. Het verhaal over de strijdbare Dominique in politieke kwesties duurt wat lang, maar aan het einde van het boek begrijp je daardoor beter waarom hij zijn tanden zet in onrecht. Nadat het noodlot heeft toegeslagen, wordt je meegenomen in de strijd van Dominique om zichzelf staande te houden. Hoe onbegrip wederom een rol speelt en de hardheid van mensen voel je dichtbij komen. Levi die veel bezig is met spiritualiteit laat zijn vriend hiermee kennismaken. Juist na de dood van Levi wordt dit bewustzijn bij Dominique steeds sterker. Hij voelt de nabijheid van zijn zielenmaatje. Spirituele bewustwording in combinatie met de hulpverlening en de omgeving komt in het boek goed naar voren. Je ontmoet in het boek mensen die spiritualiteit als onzin beschouwen en mensen die dit bewustzijn ontwikkelen. Ook hier komt de tweestrijd naar voren. Dominique gaat uiteindelijk de strijd aan om de waarheid rondom de behandeling van Levi boven tafel te krijgen. 'Er zijn er velen zoals ik is een eerbetoon en een bewustwordingsdocument: ieder leven is het waard om geleefd te mogen worden. Een inspirerend boek vol herkenning waarin je als lezer nieuwe vriendschappen sluit.
02 maart 2012
PLUSminus nummer 4, 2011, Inge van Riet
Er zijn er velen zoals ik is een brief van Dominique Peeters aan Levi Goudsblom die kiest voor zelfdoding. Dit lijkt daardoor een zwaarmoedig boek, het tegengestelde is waar. Het is een verhaal met dagelijkse zaken die voor iedereen herkenbaar zijn. Samen met Dominique ontmoet je Levi en leer je hem steeds beter kennen. Je krijgt een band met hem. Ze delen samen lief en leed en hebben elk hun eigen manier om met de reactie van de omgeving om te gaan. Het oordeel van de sociale omgeving, het onbekende, het onbegrip van een depressie en de veroordeling die daarbij een rol speelt, deel je met de hoofdpersonen. De machteloosheid die Dominique voelt in de hulp die hij Levi kan bieden en daarbij het bewaken van je eigen grenzen komt hierin prachtig naar voren. Ondanks dat je weet dat Levi voor zelfdoding zal kiezen blijft het verhaal je aandacht houden. Je voelt de spanning en het is prettig om de gesprekken die Dominique en Levi met elkaar voeren mee te beleven. Er wordt veel gelachen en de vriendschap tussen deze twee mannen is bijzonder. Als lezer wordt je de onzichtbare derde vriend. Het verhaal over de strijdbare Dominique in politieke kwesties duurt wat lang, maar aan het einde van het boek begrijp je daardoor beter waarom hij zijn tanden zet in onrecht. Nadat het noodlot heeft toegeslagen, wordt je meegenomen in de strijd van Dominique om zichzelf staande te houden. Hoe onbegrip wederom een rol speelt en de hardheid van mensen voel je dichtbij komen. Levi die veel bezig is met spiritualiteit laat zijn vriend hiermee kennismaken. Juist na de dood van Levi wordt dit bewustzijn bij Dominique steeds sterker. Hij voelt de nabijheid van zijn zielenmaatje. Spirituele bewustwording in combinatie met de hulpverlening en de omgeving komt in het boek goed naar voren. Je ontmoet in het boek mensen die spiritualiteit als onzin beschouwen en mensen die dit bewustzijn ontwikkelen. Ook hier komt de tweestrijd naar voren. Dominique gaat uiteindelijk de strijd aan om de waarheid rondom de behandeling van Levi boven tafel te krijgen. 'Er zijn er velen zoals ik is een eerbetoon en een bewustwordingsdocument: ieder leven is het waard om geleefd te mogen worden. Een inspirerend boek vol herkenning waarin je als lezer nieuwe vriendschappen sluit.
Artikel Wieringernieuws
Het Wieringernieuws heeft aandacht besteed aan het
schrijversdebuut van Dominique Peeters, het pseudoniem van H. J. van Dijk. Hier
kan je lezen hoe het boek tot stand is gekomen.
24 november 2011
Reviews en recensies boek
www.patientervaringsverhalen.nlErvaringsverhaal van Dominique Peeters, die als een soort buddy Levi Goudsblom begeleidde met psychische en lichamelijk klachten.
Dominique Peeters beschrijft 9 maanden waarin hij veel met Levi optrok en waarin Levi zelfmoord pleegt. Hij, zijn familie en zijn omgeving blijven verslagen achter. Het boek is geschreven om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van suïcidepreventie.
Wat opvalt is dat hier iemand met een Post Traumatische Stressyndroom spreekt die hij heeft ontwikkeld als kind van een man die de verschrikkingen van de concentratiekampen heeft meegemaakt. De titel verwijst naar het feit dat er meer mensen last hebben van vergelijkbare psychische klachten en dat zeer mogen zijn zoals ze zijn. (pag.24)
Wat daarnaast opvalt is hoezeer Dominique en Levi hechtten aan hun spirituele broederschap en hoe moeilijk het is om een zelfdoding een plek te geven omdat er zoveel onbeantwoorde vragen blijven en schuldgevoelens over al dan niet gedane acties.
Review van een lezer op www.bol.com, 9 juli 2011
Door het lezen van dit boek heb ik een beeld gekregen hoe hard onze maatschappij kan zijn, dat goede hulp bij de bekende zorginstanties niet vanzelfsprekend is en dat liefde en begrip voor elkaar het belangrijkste op aarde is.
Ik vind dit boek echt een aanrader voor eigenlijk iedereen. Ik heb het in één stuk uitgelezen, door het heldere taalgebruik, korte zinnen en hoofdstukken, bleef ik geboeid vanaf het begin tot het einde.
Pluspunten: Goede verhaallijn, meeslepend verhaal, spannend.
Diana van der Kraats
Het boek, 'Er zijn er velen zoals ik' van Dominique Peeters is een heel bijzonder boek. De rode draad door het boek is de zelfdoding van een dierbare vriend waarmee een sterke band, bijna een familieband te noemen, was opgebouwd. Echter, ondanks dit dramatische gegeven is het een onvoorstelbaar mooi maar soms ook zelfs humoristisch boek. De schrijver heeft met ziel en zaligheid verwoord hoe de periode voor de zelfdoding is verlopen maar ook hoe de periode daarna is verlopen. Met alles wat daarbij in een normaal gezin, op een klein dorp, aan de orde komt. Soms zit je tijdens het lezen van het boek in een verhaal met veel humor, anekdotes en mooie levensverhalen, in een ander fragment biggelen de tranen over je wangen want dan heeft de hoofdrolspeler het over alles wat hem op dat moment heeft beroerd. Zijn gezin, zijn kinderen, een vrouw die niets meer met hem te maken wil hebben, ondanks het feit dat hij ziek is maar heel veel om zijn gezin geeft. Heel ontroerend, maar omdat het boek zoveel uiterste in zich heeft, blijft het boek boeien. Je gaat zitten en wil doorlezen.. weten hoe het verhaal verloopt. Ik heb het boek in beginsel in delen gelezen, omdat het mij een zwaar boek leek om te lezen. Echter, dit bleek mee te vallen omdat er dus ook veel humor en normale dagelijkse, voor iedereen zo herkenbare beslommeringen, worden beschreven. Juist die afwisseling in het boek maakt dat het gewoon een erg mooi en soms zelfs een "leuk" boek is om te lezen. Ik vind het een compliment waard voor de schrijver dat hij bij machte is geweest om een dergelijk zwaar onderwerp toch op een mooie en soms humoristische manier te verwoorden. Dit maakt dat het boek voor iedereen toegankelijk en leesbaar is. Het is een aanrader voor mensen die met zelfdoding te maken hebben gehad. Het maakt vragen van nabestaanden soms zo herkenbaar, op de waarom vraag zullen sommige van u, door het lezen van dit boek, echt een antwoord krijgen.
Dominique Peeters beschrijft 9 maanden waarin hij veel met Levi optrok en waarin Levi zelfmoord pleegt. Hij, zijn familie en zijn omgeving blijven verslagen achter. Het boek is geschreven om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van suïcidepreventie.
Wat opvalt is dat hier iemand met een Post Traumatische Stressyndroom spreekt die hij heeft ontwikkeld als kind van een man die de verschrikkingen van de concentratiekampen heeft meegemaakt. De titel verwijst naar het feit dat er meer mensen last hebben van vergelijkbare psychische klachten en dat zeer mogen zijn zoals ze zijn. (pag.24)
Wat daarnaast opvalt is hoezeer Dominique en Levi hechtten aan hun spirituele broederschap en hoe moeilijk het is om een zelfdoding een plek te geven omdat er zoveel onbeantwoorde vragen blijven en schuldgevoelens over al dan niet gedane acties.
Review van een lezer op www.bol.com, 9 juli 2011
Door het lezen van dit boek heb ik een beeld gekregen hoe hard onze maatschappij kan zijn, dat goede hulp bij de bekende zorginstanties niet vanzelfsprekend is en dat liefde en begrip voor elkaar het belangrijkste op aarde is.
Ik vind dit boek echt een aanrader voor eigenlijk iedereen. Ik heb het in één stuk uitgelezen, door het heldere taalgebruik, korte zinnen en hoofdstukken, bleef ik geboeid vanaf het begin tot het einde.
Pluspunten: Goede verhaallijn, meeslepend verhaal, spannend.
Diana van der Kraats
Het boek, 'Er zijn er velen zoals ik' van Dominique Peeters is een heel bijzonder boek. De rode draad door het boek is de zelfdoding van een dierbare vriend waarmee een sterke band, bijna een familieband te noemen, was opgebouwd. Echter, ondanks dit dramatische gegeven is het een onvoorstelbaar mooi maar soms ook zelfs humoristisch boek. De schrijver heeft met ziel en zaligheid verwoord hoe de periode voor de zelfdoding is verlopen maar ook hoe de periode daarna is verlopen. Met alles wat daarbij in een normaal gezin, op een klein dorp, aan de orde komt. Soms zit je tijdens het lezen van het boek in een verhaal met veel humor, anekdotes en mooie levensverhalen, in een ander fragment biggelen de tranen over je wangen want dan heeft de hoofdrolspeler het over alles wat hem op dat moment heeft beroerd. Zijn gezin, zijn kinderen, een vrouw die niets meer met hem te maken wil hebben, ondanks het feit dat hij ziek is maar heel veel om zijn gezin geeft. Heel ontroerend, maar omdat het boek zoveel uiterste in zich heeft, blijft het boek boeien. Je gaat zitten en wil doorlezen.. weten hoe het verhaal verloopt. Ik heb het boek in beginsel in delen gelezen, omdat het mij een zwaar boek leek om te lezen. Echter, dit bleek mee te vallen omdat er dus ook veel humor en normale dagelijkse, voor iedereen zo herkenbare beslommeringen, worden beschreven. Juist die afwisseling in het boek maakt dat het gewoon een erg mooi en soms zelfs een "leuk" boek is om te lezen. Ik vind het een compliment waard voor de schrijver dat hij bij machte is geweest om een dergelijk zwaar onderwerp toch op een mooie en soms humoristische manier te verwoorden. Dit maakt dat het boek voor iedereen toegankelijk en leesbaar is. Het is een aanrader voor mensen die met zelfdoding te maken hebben gehad. Het maakt vragen van nabestaanden soms zo herkenbaar, op de waarom vraag zullen sommige van u, door het lezen van dit boek, echt een antwoord krijgen.
06 maart 2011
Hoe zelfdoding voorkomen? Jo Vandeurzen zoekt tips!
Minister Jo Vandeurzen heeft een nieuw forum gelanceerd: www.gespforum.be Mensen kunnen er hun tips kwijt om het hoge aantal zelfdodingen in ons land te verminderen.
Het forum staat open voor elke suggestie, elk idee, elk project. Het voorkomen van zelfdodingen is immers een taak van iedereen, vindt Vandeurzen.
Heb jij tips? Al dan niet uit eigen ervaring? Laat het ons weten!
Reageer je liever anoniem? Mail dan naar mailto:mpeetersenpichal@radio1.beailto
Het forum is afgesloten. Wie nog verder wil reageren, kan dit op volgend e-mail adres: mailto:mpeetersenpichal@radio1.be
Bron: www.radio1.be
Bron: www.radio1.be
Abonneren op:
Posts (Atom)