24 november 2011

Reviews en recensies boek

www.patientervaringsverhalen.nlErvaringsverhaal van Dominique Peeters, die als een soort buddy Levi Goudsblom begeleidde met psychische en lichamelijk klachten.
Dominique Peeters beschrijft 9 maanden waarin hij veel met Levi optrok en waarin Levi zelfmoord pleegt. Hij, zijn familie en zijn omgeving blijven verslagen achter. Het boek is geschreven om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van suïcidepreventie.
Wat opvalt is dat hier iemand met een Post Traumatische Stressyndroom spreekt die hij heeft ontwikkeld als kind van een man die de verschrikkingen van de concentratiekampen heeft meegemaakt. De titel verwijst naar het feit dat er meer mensen last hebben van vergelijkbare psychische klachten en dat zeer mogen zijn zoals ze zijn. (pag.24)
Wat daarnaast opvalt is hoezeer Dominique en Levi hechtten aan hun spirituele broederschap en hoe moeilijk het is om een zelfdoding een plek te geven omdat er zoveel onbeantwoorde vragen blijven en schuldgevoelens over al dan niet gedane acties.

Review van een lezer op www.bol.com, 9 juli 2011
Door het lezen van dit boek heb ik een beeld gekregen hoe hard onze maatschappij kan zijn, dat goede hulp bij de bekende zorginstanties niet vanzelfsprekend is en dat liefde en begrip voor elkaar het belangrijkste op aarde is.
Ik vind dit boek echt een aanrader voor eigenlijk iedereen. Ik heb het in één stuk uitgelezen, door het heldere taalgebruik, korte zinnen en hoofdstukken, bleef ik geboeid vanaf het begin tot het einde.
Pluspunten: Goede verhaallijn, meeslepend verhaal, spannend.

Diana van der Kraats
Het boek, 'Er zijn er velen zoals ik' van Dominique Peeters is een heel bijzonder boek. De rode draad door het boek is de zelfdoding van een dierbare vriend waarmee een sterke band, bijna een familieband te noemen, was opgebouwd. Echter, ondanks dit dramatische gegeven is het een onvoorstelbaar mooi maar soms ook zelfs humoristisch boek. De schrijver heeft met ziel en zaligheid verwoord hoe de periode voor de zelfdoding is verlopen maar ook hoe de periode daarna is verlopen. Met alles wat daarbij in een normaal gezin, op een klein dorp, aan de orde komt. Soms zit je tijdens het lezen van het boek in een verhaal met veel humor, anekdotes en mooie levensverhalen, in een ander fragment biggelen de tranen over je wangen want dan heeft de hoofdrolspeler het over alles wat hem op dat moment heeft beroerd. Zijn gezin, zijn kinderen, een vrouw die niets meer met hem te maken wil hebben, ondanks het feit dat hij ziek is maar heel veel om zijn gezin geeft. Heel ontroerend, maar omdat het boek zoveel uiterste in zich heeft, blijft het boek boeien. Je gaat zitten en wil doorlezen.. weten hoe het verhaal verloopt. Ik heb het boek in beginsel in delen gelezen, omdat het mij een zwaar boek leek om te lezen. Echter, dit bleek mee te vallen omdat er dus ook veel humor en normale dagelijkse, voor iedereen zo herkenbare beslommeringen, worden beschreven. Juist die afwisseling in het boek maakt dat het gewoon een erg mooi en soms zelfs een "leuk" boek is om te lezen. Ik vind het een compliment waard voor de schrijver dat hij bij machte is geweest om een dergelijk zwaar onderwerp toch op een mooie en soms humoristische manier te verwoorden. Dit maakt dat het boek voor iedereen toegankelijk en leesbaar is. Het is een aanrader voor mensen die met zelfdoding te maken hebben gehad. Het maakt vragen van nabestaanden soms zo herkenbaar, op de waarom vraag zullen sommige van u, door het lezen van dit boek, echt een antwoord krijgen.